Większość rodziców nawet nie podejrzewa, że małe dziecko może być zestresowane. Zdenerwowane, rozzłoszczone, smutne - tak, ale nie pełne stresu i niepokoju. Tymczasem każdy inaczej reaguje na stres i właśnie część z tych emocji może być z nim mocno powiązana. Jeżeli nauczymy się je rozpoznawać i łączyć z objawami stresu, łatwiej i szybciej pomożemy naszemu maluchowi.
Zobacz także: Twoje dziecko wkrótce pójdzie do przedszkola? Zmień tę jedną rzecz już dziś, a ułatwisz mu adaptację
Spis treści
- Czym przedszkolak może być zestresowany?
- Objawy stresu u przedszkolaka
- Jak pomóc dziecku radzić sobie ze stresem?
Czym przedszkolak może być zestresowany?
Zmiany w życiu przedszkolaka mogą w znacznym stopniu wpłynąć na jego zachowanie. Znamy stres adaptacyjny, gdy dziecko idzie pierwszy raz do przedszkola i wówczas stajemy się bardziej czujni. Chcemy bowiem, aby nasz potomek dobrze się czuł w nowym środowisku i miło spędził czas, gdy rodzice idą do pracy.
Jednak dziwne zachowanie dziecka spowodowane stresem może również dotyczyć narodzin rodzeństwa, przeprowadzką, dyscypliną, a nawet nauką korzystania z toalety.
Wbrew pozorom tak małe dzieci mogą nawet stresować się chorobą bliskiej osoby. Co więcej, dziecko może się zestresować nawet wtedy, kiedy tłumaczymy, żeby nie rozmawiać z nieznajomym. Niekiedy nie da się tego uniknąć nawet wtedy, gdy tłumacząc, dostosowujemy informacje do wieku dziecka.
Objawy stresu u przedszkolaka
Zawsze uśmiechnięty, pomocny i czuły trzylatek nagle idzie do placówki i słyszymy, że bije, kopie i gryzie kolegów oraz koleżanki. Tłumaczymy, że tak nie wolno, albo że to boli inne dzieci, ale czy zastanawiamy się nad przyczyną? Takie zachowanie może wiązać się właśnie ze stresem.
Co więcej, stres może objawiać się zmianą nawyków żywieniowych, zmianami w nawykach związanych ze snem, zmianami stanu emocjonalnego i częstymi napadami złości.
U niektórych dzieci innymi objawami stresu może być pojawienie się koszmarów sennych, ssanie kciuka, a nawet tików nerwowych. Zdarza się też, że przedszkolak ma potrzebę ciągłego żucia np. własnych koszulek lub wyrywa sobie włosy.
Kiedy połączymy ze sobą objawy i znajdziemy przyczynę stresu, kolejnym krokiem jest pomoc dziecku poradzić sobie z tymi emocjami.
Jak pomóc dziecku radzić sobie ze stresem?
Kiedy pojawią się dziwne zachowania, agresja, złość lub napady płaczu nie ignorujmy ich. Obserwujmy dziecko, zauważmy, że coś wyraźnie je niepokoi.
Kiedy już to dostrzeżemy, porozmawiamy z maluchem. Słuchajmy go i nazywajmy emocje po imieniu. Warto zrobić typową burzę mózgów i porozmawiać o tym, co można zrobić, gdy człowiek czymś się denerwuje.
Wsłuchajmy się w problemy, z którymi przychodzi do nas przedszkolak i spróbujmy znaleźć sposoby, jak zmniejszyć jego stres. W tym celu najlepszą radą jest po prostu bycie przy dziecku i zapewnienie mu niezbędnego wsparcia. Należy również wykazać się dużą dozą cierpliwości, bo zmiany nie nadejdą z dnia na dzień.
Jeżeli jednak damy dziecku narzędzia do walki ze stresem, z czasem będzie umieć coraz lepiej się nimi posługiwać. Dzięki temu stanie się bardziej dojrzałe emocjonalnie.
Czytaj także: Dziecięce histerie przed snem to u was norma? Oto 5 możliwych przyczyn i gotowe rozwiązania
Kłócicie się przy dziecku? Oto 5 powodów, dla których musicie przestać
