W najnowszym odcinku „Placu Zabaw” rozmawiamy na ten temat z Joanną Goc-Matyskiel, pedagożką z przedszkola Pomarańczowa Ciuchcia. Ekspertka opowiada o tym, jak rozpoznać stres adaptacyjny, jakie są jego najczęstsze objawy oraz jak sobie z nim radzić.
Co powinno umieć dziecko, kiedy idzie do przedszkola?
Eksperci podkreślają, że w uczeniu dziecka określonych umiejętności, przed pójściem do przedszkola warto zachować zdrowy rozsądek.
„Stricte określonych rzeczy, które dziecko powinno umieć – nie ma. Dobrze by jednak było, aby miało doświadczenia w postaci czynności samoobsługowych. Warto więc, przygotowując malucha do przedszkola, pozwolić mu na samodzielność, nawet jeśli początkowo nie wszystko wychodzi idealnie. Pozwólmy dziecku samodzielnie założyć buty, nawet jeśli założy je na niewłaściwą nogę, założyć kurtkę, czapkę czy pomóc w drobnych zadaniach, jak podanie czegoś czy przyniesienie. Takie umiejętności nie tylko wspierają rozwój motoryki, ale również budują u dziecka poczucie kompetencji i pewności siebie, co jest kluczowe podczas adaptacji do nowego środowiska”
– tłumaczy Joanna Goc-Matyskiel.
Ważne jest, aby dziecko miało poczucie, że jest w stanie poradzić sobie z drobnymi codziennymi wyzwaniami, co dodatkowo wzmocni jego poczucie bezpieczeństwa i ułatwi proces adaptacji w przedszkolu. Im więcej maluch nauczy się w domu, tym pewniej poczuje się w nowym miejscu, gdzie będzie musiało radzić sobie w sytuacjach bez bezpośredniego wsparcia rodziców.
Jak ułatwić dziecku adaptację?
Ekspertka tłumaczy, że jednym z kluczowych elementów, jest zachowanie spokoju i opanowania przez rodzica oraz wprowadzenie małych, kontrolowanych rozstań.
„Bardzo wspierające jest organizowanie dzieciom pozytywnych emocji z rozstaniem. Kiedy dziecko przychodzi do przedszkola i to jest pierwszy raz, kiedy ma zostać bez mamy czy bez taty, to jest mu bardzo trudno. Tutaj więc cudowna instytucja w postaci babci, dziadka czy niani jest nieoceniona. Możemy również spróbować zostawić dziecko z zaprzyjaźnioną znajomą na placu zabaw, powiedzieć: Ja idę na dwie, trzy minutki do sklepu, kupię ci soczek, a na ciebie będzie patrzyła ciocia Monika. Tak, aby uczyć dziecko, że rodzic odejdzie i wróci, żeby pokazać mu, że to rozstanie nie jest na zawsze.”
– dodaje.
Dobrze by było, aby te małe, kontrolowane rozstania były częścią codzienności jeszcze przed rozpoczęciem przedszkola. Dzięki temu dziecko zrozumie, że rozstania z rodzicami są naturalne i zawsze kończą się powrotem. To buduje zaufanie i zmniejsza lęk, jaki może pojawić się w sytuacji dłuższego rozstania w przedszkolu.
Ekspertka sugeruje również, aby podczas takich rozstań, rodzic był spokojny i pewny siebie. Dzieci są bardzo wrażliwe na emocje dorosłych i jeśli wyczują, że rodzic jest zdenerwowany, mogą również odczuwać niepokój. Dlatego ważne jest, aby rozstania przebiegały w atmosferze spokoju i zaufania.
Jak rozpoznać stres adaptacyjny? Jak jeszcze można pomóc dziecku? Na te oraz inne pytania odpowiadamy w najnowszym odcinku Placu Zabaw.
