Spis treści
Chociaż wiele osób uważa, że omdlenia nie są niczym groźnym, warto wiedzieć, że chwilowa utrata przytomności może być pierwszym sygnałem rozwijania się poważnej choroby. Dlatego powtarzające się epizody utraty świadomości powinny być dokładnie przeanalizowane przez lekarza. Zwykle zaleca on wykonanie EKG, aby ocenić pracę serca oraz badanie krwi, by upewnić się, czy omdlenia nie są spowodowane przez niedokrwistość.
Reakcja obronna
Lekarze mówią, że omdlenie to nagła utrata przytomności, zwykle krótkotrwała, którą poprzedzają zawroty głowy lub tzw. odpływanie, czyli tracenie kontaktu z rzeczywistością. Omdlenie to reakcja obronna organizmu, która ma ochronić mózg przed dodatkową utratą tlenu. Gdy mdlejemy, nieświadomie upadamy, pozwalając tym samym, by większa porcja krwi dotarła do mózgu.
Dlaczego mdlejemy?
Klasyczną przyczyną jest nagły spadek ciśnienia krwi, czyli hipotensja ortostatyczna. Taki spadek ciśnienia często pojawia się u młodych osób, które kilka dni spędziły w łóżku. Częściej jednak u osób starszych, które mają kłopoty z krążeniem lub przyjmujących leki obniżające ciśnienie. Często jest to także efekt zaburzeń rytmu serca.
U cierpiących na cukrzycę w ten sposób mogą się objawiać spadki stężenia glukozy we krwi, np. po przedawkowaniu insuliny. Podobnie przygody mogą mieć osoby stale się odchudzające.
Niektórzy z nas są narażeni na omdlenia określane jako reakcja wazowagalna. W pewnych okolicznościach nerw błędny, który przebiega wzdłuż szyi i klatki piersiowej i kontroluje wiele niezależnych od naszej woli procesów, nagle kieruje krew do jednej części organizmu, a to sprawia, że mniej krwi trafia do mózgu.
Powodem omdlenia może być też duży stres, czasem depresja, widok krwi lub niektóre zapachy. Bywa też, że mdlejemy z głodu lub po nadmiernym wysiłku fizycznym.
Czy to się leczy?
Wszystko zależy od przyczyny. Jednak w większości przypadków dolegliwość nie wymaga leczenia. Osoby z niedomagającym lub chorym sercem powinny uzgodnić z lekarzem zmianę lub inną dawkę leku. Cierpiący z powodu cukrzycy mogą poprosić lekarza o przepisanie glukagonu, hormonu, który szybko zwiększa stężenie glukozy we krwi. Lek trzeba nosić ze sobą. Gdy czujemy, że zaczynamy odpływać, wystarczy wcisnąć do ust niewielka porcję żelu, by dobrze się poczuć.
Czytaj także: Czy niskie ciśnienie jest dobre dla ciąży?
Jak sobie radzić?
- Jeśli zdarza ci się zemdleć lub zasłabnąć z głodu musisz jeść 4-6 razy dziennie, ale w posiłkach powinno być niewiele cukru. Czasem, by uregulować stężenie glukozy we krwi konieczne jest przyjmowanie niewielkiej dawki chromu (pikolinianowa pochodna chromu).
- Osoby mdlejące na widok krwi lub podobnych przeżyć psychicznych powinny stopniowo przyzwyczajać się do takich widoków. Ta technika walki z omdleniami nazywana jest wizualizacją.
- Jeżeli czujesz się źle i spodziewasz się omdlenia połóż się tak, aby głowa znajdowała się niżej niż reszta ciała. To pozwoli na szybki przepływ krwi do mózgu.
- Jeżeli nie możesz się położyć usiądź, głowę opuść poniżej poziomu serca. Nie wkładaj jej między kolana, bo gdy stracisz przytomność, możesz upaść na głowę i doznać poważnego urazu.
- Gdy zdarza ci się zasłabnąć zaraz po wstaniu z łóżka, musisz wstawać stopniowo.
- Jeśli czujesz się tak, jakbyś miał zemdleć, wypij jak najszybciej szklankę soku pomarańczowego lub wody gazowanej z cukrem.
- W czasie upałów niektórzy z nas potrzebują więcej płynów i soli. Nie należy się przed tym wzbraniać. Codziennie należy wypić 8-10 szklanek klarownych płynów (soki owocowe, warzywne, woda, buliony). Sól traconą z potem można uzupełnić dodając jej nieco więcej do jedzenia. Jeżeli tę kurację zakończymy z końcem lata, nie wyrządzimy sercu żadnej szkody.
Sprawdź: Jak przetrwać upały w ciąży?
Źródło: www.mowimyjak.se.pl
