Spis treści
- Leczenie autyzmu: objawy autyzmu
- Leczenie autyzmu: autyzm nie jest nieuleczalny
- Leczenie autyzmu: projekt badawczy
Autyzm w dużym uroszczeniu to choroba mózgu, uważana za jedno z zaburzeń rozwojowych, które daje objawy we wczesnym dzieciństwie (czytaj: Autyzm wczesnodziecięcy). Jako że mamy do czynienia z chorobą mózgu, jej objawy mogą być naprawdę różne. Czy leczenie autyzmu jest w ogóle możliwe?
Autyzm nie ma jednego oblicza. Niekiedy jawi się w swojej stereotypowej formie - dziecko żyje jakby w "swoim świecie" i nie komunikuje się z otoczeniem albo też ma napady złości czy ataki agresji, które w podobnej formie mogą przytrafiać się także normalnie rozwijającym się dzieciom.
Nic dziwnego, że mówimy raczej o zaburzeniach ze spektrum zaburzeń autystycznych (autism spectrum disorders - ASD), a ta nazwa obejmuje całą grupę podobnych schorzeń, w tym autyzm czy zespół Aspergera, uważany za jedną z najlżejszych form autyzmu.
Leczenie autyzmu: objawy autyzmu
Objawy autyzmu najczęściej obserwuje się w trzech pierwszych latach życia dziecka i zwykle wtedy specjaliści stawiają diagnozę. Wielu rodziców już wtedy decyduje się na odpowiednie terapię, które mają pomóc dziecku żyć z zaburzeniami. Na autyzm nie ma bowiem żadnego leku.
Leczenie autyzmu: autyzm nie jest nieuleczalny
Ale to, że leczenie autyzmu nie przynosi oczekiwanych efektów, nie oznacza jednak, że choroba jest niewyleczalna.
Tak przynajmniej twierdzą amerykańscy naukowcy, którzy na łamach "Journal of Child Psychology and Psychiatry", zaprezentowali wyniki swoich badań. Wykazali w nich, że autyzm - wraz z wiekiem dziecka oraz latami przeprowadzanych terapii - ustępuje. Wysnuli więc tezę, że z autyzmu (ale nie każdej formy choroby!) można po prostu wyrosnąć.
Leczenie autyzmu: projekt badawczy
Jak naukowcy doszli do tych wniosków? Otóż zaprosili do swojego badania 112 autystyczne dzieci w wieku szkolnym, którzy mieli zdiagnozowany autyzm od wczesnego dzieciństwa. Przeprowadzili szczegółowy wywiad z rodzicami oraz nauczycielami dzieci, jak również poddali dzieci testom na inteligencję. Okazało się, że większość małych wolontariuszy dobrze radziło sobie z funkcjonowaniem w społeczeństwie, a zwłaszcza z komunikowaniem swoich potrzeb i interakcją z innymi ludźmi.
Autorzy badania nie pokusili się o jednoznaczne rozstrzygnięcie, dlaczego u niektórych dzieci autyzm ustępuje. Nie przedstawili również danych liczbowych, jaki procent małych autystyków może wyrosnąć z choroby. Podkreślali za to, że niekiedy autystyczne dziecko dzięki swojemu IQ oraz odpowiedniej terapii rekompensuje braki w rozwoju wynikające z choroby i wydaje się być zdrowe. Zaakcentowali także, że wiele zależy od formy autyzmu i indywidualnych predyspozycji dziecka. Celem ich badania i zaprezentowania ich wyników było raczej pokazanie, że choroba nie zawsze oznacza wyrok i można oczekiwać, że w efekcie leczenia autyzmu, ustąpi.
