Bąblowiec to pasożyt wywołujący bardzo groźną dla człowieka chorobę, zwaną bąblowicą. Bąblowiec to rodzaj tasiemca, który upodobał sobie chłodny, północny klimat. Do lat 90. "grasował" na zachodzie Europy (Francja, Niemcy, Austria i Szwajcaria). Od 1994 roku występuje też w Polsce.
Jaja tego małego (ok. 2 mm), ale niezwykle groźnego tasiemca znajdują się w kale zarażonych zwierząt (lisów, wilków ale i psów). Razem z nim trafiają na runo leśne, dlatego należy zapomnieć o podjadaniu jagód prosto z krzaka. Jedzenie niemytych owoców leśnych niesie za sobą poważne ryzyko utraty zdrowia, a nawet życia - prowadzi bowiem do choroby zwanej bąblowicą.
Czytaj: Czy dziecko może jeść jagody? Poznaj prozdrowotne właściwości jagód
Pasożyty jelitowe u dzieci: owsiki, lamblie i inne
Spis treści
- Bąblowiec, groźny tasiemiec
- Bąblowica - objawy i przebieg choroby
- Bąblowica - coraz częstsza w Polsce
- Jak zapobiegać bąblowicy?
Bąblowiec, groźny tasiemiec
Bąblowiec jest niezwykle agresywnym pasożytem. Jego larwy po dostaniu się do organizmu wybierają najważniejsze
części ciała człowieka: wątrobę (w ponad 90 proc. przypadków), płuca i mózg i tam się zagnieżdżają.
Wokół larw tworzy się torbiel, która powiększa się i uciska sąsiednie tkanki. Bąblowica wielojamowa przez ok. 10-15 lat nie musi dawać objawów. Pasożyt latami rozmnaża się i rozprzestrzenia na inne narządy (do płuc i mózgu), dając przerzuty jak rak.
Pęknięcie torbieli można nawet przypłacić życiem. Pojawiają się wtedy silne wymioty (mają postać wodnistego płynu) i ostry kaszel.
Bąblowica - objawy i przebieg choroby
Bąblowica wielojamowa to bardzo groźna i ciężka do wykrycia choroba. Niestety większość przypadków nieodpowiednio leczonych kończy się śmiercią.
Najczęściej dobra diagnoza zostaje postawiona dopiero po pęknięciu torbieli albo przez przypadek, przy leczeniu innej choroby. Lekarze z reguły mylą bąblowicę z nowotworem, dopiero badanie radiologiczne pokazuje winowajcę czyli tasiemca bąblowca.
Torbiele usuwa się operacyjnie, potem stosuje się jeszcze chemioterapię przeciwpasożytniczą, żeby uniknąć nawrotu choroby. To nie koniec. Przez kolejne 10 lat zalecane są badania kontrolne, żeby sprawdzić czy bąblowiec gdzieś się nie ukrył.
Bąblowica - coraz częstsza w Polsce
Pierwszy przypadek choroby w Polsce (woj. pomorskie) wykryto u lisów w 1994 roku. Z informacji opublikowanych na stronie Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Krakowie wynika, że rocznie rozpoznaje się w naszym kraju kilkadziesiąt zachorowań na bąblowicę (w 2008 roku – 28 zachorowań, w 2007 roku – 40, w 2006 roku – 65).
Przeprowadzane w ostatnich latach na terenie kraju badania lisów w kierunku zakażenia tasiemcem wielojamowym wykazały znaczne zróżnicowanie stopnia zakażonych zwierząt. W niektórych powiatach woj. warmińsko-mazurskiego odsetek ich sięgał 70 proc., w woj. podkarpackim - 56 proc., w woj. małopolskim – 20 proc, (w pow. nowotarskim). Najniższe wskaźniki zanotowano w zachodnich rejonach Polski.
Jak zapobiegać bąblowicy?
Nie oznacza to jednak, żeby odmawiać sobie pysznych owoców leśnych. Bąblowicy można uniknąć. Najważniejsze to przestrzegać podstawowych zasad higieny.
Jagody, maliny, jeżyny i poziomki należy bardzo dokładnie myć przed jedzeniem, a grzyby sparzyć w gorącej wodzie. Nosicielami jaj mogą być też zwierzaki domowe (na szczęście bardzo rzadko), dlatego po każdym kontakcie z bezpańskim psem albo kotem trzeba wymyć ręce.
Więcej lisów
W ostatnich latach na terenie całej Europy notuje się wzrost pogłowia lisów, spowodowany m. in. szczepieniami przeciw wściekliźnie. Rosnąca liczba lisów, ich migracja i wędrówki w poszukiwaniu pokarmu w pobliże terenów zamieszkałych przez człowieka - zwiększa ryzyko zakażenia bąblowcem wielojamowym.
www.poradnikzdrowie.pl
