Spis treści
- Bakteria E. coli - skąd się bierze?
- Przyczyny zakażenia bakterią E. coli u dzieci
- Objawy zakażenia bakterią E. coli u dzieci w moczu i kale
- Zakażenie bakterią E. coli u dzieci - jak leczyć?
Bakteria E. coli - skąd się bierze?
W normalnych warunkach bakteria E.Coli, czyli pałeczka okrężnicy stale zamieszkuje jelita człowieka, jest prawidłowym składnikiem flory bakteryjnej jelit. W tym miejscu jest ona bardzo pożyteczna, bowiem sprzyja trawieniu i przyczynia się do produkcji witaminy K oraz witaminy D. Poza jelitami bakteria znajduje się również w środowisku zewnętrznym, na skutek wydalenia jej w kale (także przez zwierzęta). Może więc zanieczyszczać niektóre pokarmy, a nawet wodę. Źródłem zakażenia mogą być też inni ludzie lub zwierzęta.
Czytaj także:
Infekcje okołoporodowe u dziecka
Pęcherz moczowy: budowa. Funkcje i choroby pęcherza moczowego
Przyczyny zakażenia bakterią E. coli u dzieci
Do zakażenia bakterią E.Coli dochodzi w momencie, gdy zaatakuje ona organy wewnętrzne inne niż jelita. Zakażenie może przebiegać w różny sposób - wszystko zależy od źródła bakterii oraz narządów, które stały się jej siedliskiem. W przypadku dzieci, do zakażenia może dojść na skutek przeniesienia dobroczynnych bakterii z jelit do dróg moczowych. Zwykle łatwiej o takie zakażenie w przypadku dziewczynek, u których odbyt jest umiejscowiony w bliskim sąsiedztwie narządów moczowo-płciowych, a cewka wyjątkowo krótka. Wystarczy więc niedbałe podtarcie się po wypróżnieniu (np. w złym kierunku) lub niedokładne umycie dziecka po zmianie pieluchy, by bakterie z kału dostały się do układu moczowego i wywołały tam zakażenie.
Inną drogą zakażenia bakterią E. Coli jest zatrucie się nią podczas spożywania niektórych pokarmów. Bakteria może osiadać na warzywach i owocach nawożonych naturalnie, na surowym mięsie (wołowinie), może zanieczyszczać również wodę. Bywa również w niepasteryzowanych produktach nabiałowych. Z tego powodu tak ważne jest podawanie dzieciom jedynie dobrze umytych warzyw i owoców, przegotowanej lub butelkowanej wody i niedopuszczanie do jedzenia przez dziecko surowego lub niedogotowanego mięsa. Nie powinno się również pozwalać dziecku na kąpiel w zbiornikach wodnych, w których nie kontroluje się czystości wody.
Nosicielem bakterii mogą być również inni ludzie i zwierzęta, dlatego niezwykle istotna jest codzienna higiena. Dziecko powinno myć ręce po zabawie ze zwierzakiem i zawsze przed jedzeniem.
Czytaj także: Niechciani lokatorzy, czyli gronkowiec złocisty u dziecka
Objawy zakażenia bakterią E. coli u dzieci w moczu i kale
Objawy zależą głównie od tego, jaki organ zaatakuje bakteria. Jeśli dojdzie do zakażenia układu moczowego, prawdopodobnymi objawami u dziecka będzie np. częstomocz, ból przy siusianiu, nieprzyjemny zapach moczu, utrata apetytu. U niemowląt objawy zakażenia dróg moczowych mogą być bardzo skąpe. Zwykle objawia się to jedynie wysoką gorączką. Profilaktycznie każdy lekarz, przy braku innych objawów, zleca badanie moczu. O wiele groźniejsze od samego zakażenia są powikłania, na jakie naraża ono dziecko. Może to być nawet odmiedniczkowe zapalenie nerek.
Jeśli dojdzie do zatrucia pokarmowego bakterią E. Coli, objawy są podobne jak w przypadku innego ostrego zatrucia. Pojawiają się wymioty, silne bóle brzucha, biegunka. Następstwem zatrucia może być zespół hemolityczno-mocznicowy. Dochodzi wówczas do zmniejszenia częstotliwości oddawania moczu, dziecko blednie lub ma zapuchniętą twarz, mogą pojawić się siniaki, krwawienie z dziąseł i nosa oraz uczucie zmęczenia. E. Coli w przypadku noworodków może stanowić zagrożenie życia, może bowiem wywołać zapalenie opon mózgowych, zapalenie otrzewnej, a w konsekwencji nawet sepsę.
Czytaj także: Antybiotyki u dzieci: co trzeba wiedzieć o antybiotykach?
Zakażenie bakterią E. coli u dzieci - jak leczyć?
W przypadku zatrucia bakterią Escherichia coli, rzadko kiedy przepisywany jest antybiotyk. Zaś wskazane jest pojenie dziecka, uzupełnianie elektrolitów, zbijanie gorączki i zapewnienie spokoju. Nie wolno podawać dziecku środków przeciwbiegunkowych, bo to utrudnia wydalenie bakterii. Jeśli chorym jest niemowlę, prawdopodobnie będzie ono hospitalizowane - ze względu na wysokie ryzyko powikłań zakażenia.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku zakażenia dróg moczowych u dziecka. Wówczas niezbędne okazuje się podanie właściwego antybiotyku - regularnie dawkowanego przez co najmniej 7 dni. Niedoleczone zakażenie ma tendencję do nawracania, dlatego należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. U małych dzieci, po leczeniu kieruje się je na kontrolne badania - w tym USG, by mieć pewność, że zakażenie nie miało konsekwencji w postaci poważnych powikłań.
