Edukacja seksualna wciąż budzi wiele lęków i wątpliwości. Warto wiedzieć, że nie jest to nauka o seksie, antykoncepcji i pozycjach seksualnych, tylko o szeroko pojętej płciowości człowieka. WHO wychodzi z założenia, że elementy edukacji seksualnej powinny być wprowadzane od początku życia człowieka, ponieważ od urodzenia człowiek posiada narządy płciowe i jest istotą seksualną. Dokument zawiera zalecenia (nie nakazy) dotyczące edukacji seksualnej, dostosowane do wieku i potrzeb dziecka.
Edukacja seksualna: co powinno wiedzieć dziecko?
Małe dzieci (0-4 lata) interesują się swoimi narządami płciowymi. To naturalne. Powinny zatem wiedzieć, jaka jest różnica między płciami i dlaczego niektóre dzieci mają różne narządy. Powinny umieć je nazwać. Rodzice nie mogą dawać dziecku odczuć, że narządy płciowe to coś złego, wstydliwego czy brzydkiego (np. zakazując dziecku ich dotykać, mówiąc o nich szeptem lub nie nazywając ich). Edukacja seksualna ma zapewnić dziecku bezpieczeństwo. Nie wystarczy powiedzieć dziecku, że jak ktoś je skrzywdzi, to ma powiedzieć o tym rodzicom. Dziecko musi wiedzieć, jakie części jego ciała nie powinny być dotykane przez innych bez pozwolenia dziecka. Dziecko musi umieć powiedzieć „nie” i powinno uczyć się, że jego odmowa jest respektowana. Edukacja seksualna na tak wczesnym etapie daje dziecku świadomość własnego ciała, bezpieczeństwo, wiedzę o swoich prawach. Dzięki niej nie będzie odczuwać strachu czy wstydu z powodu własnego ciała, nie będzie też wstydzić się powiedzieć, że ktoś je krzywdzi i molestuje seksualnie.
www.dlarodzinki.pl
