Lapisowanie mleczaków stosuje się najczęściej u tych dzieci, u których tradycyjne leczenie próchnicy (przez zakładanie plomby) jest nie możliwe – pacjent jest za mały i nie współpracuje z lekarzem, lub gdy próchnica obejmuje bardzo duży obszar uzębienia i wypełnienie tak potężnego ubytku jest niemożliwe. Zobacz, jak działa lapisowanie i kiedy warto stosować zabieg lapisowania ząbków u dziecka?
Spis treści
- Lapisowanie leczy próchnicę u dzieci
- Co to znaczy lapisowanie mleczaków?
- Kiedy stosuje się lapisowanie zębów mlecznych?
- Jak wygląda lapisowanie ząbków dziecka?
- Dlaczego lapisowania zmienia kolor zębów?
- Co to jest próchnica i dlaczego najsilniej atakuje mleczaki?
Lapisowanie leczy próchnicę u dzieci
Leczenie próchnicy u dzieci jest obecnie łatwiejsze niż kiedyś. Dzięki nowoczesnym urządzeniom dentysta potrafi wykryć próchnicę w jej pierwszej fazie, gdy ma postać delikatnych przebarwień na powierzchni mleczaka. Takie zmiany można leczyć u dzieci ozonoterapią, która jest metodą skuteczną i bezbolesną, ale nadającą się do leczenia małych ubytków. Gdy zamiany próchnicowe są zaawansowane, lekarz powinien borować uszkodzone tkanki zęba i wypełnić ubytki plombą.
U małych dzieci takie leczenie byłoby trudne, a niekiedy nawet niemożliwe. Zabieg borowania jest bolesny, a dwulatek nie jest w stanie usiedzieć na fotelu dentystycznym, nie mówiąc już o „zgodzie” na poddanie się zabiegowi. Wtedy jedynym wyjściem z sytuacji jest lapisowanie mleczaków. Ważne jest, aby zabieg lapisowania zastosować możliwie jak najszybciej po zauważeniu próchnicy.
Co to znaczy lapisowanie mleczaków?
Lapisowanie to zabieg, w trakcie którego stomatolog impregnuje zaatakowane próchnicą gładkie powierzchnie zębów mlecznych. Impregnacja nie usuwa zmian, ale pozwala na zahamowanie procesu próchnicowego, ponieważ substancja używana do lapisowania zębów działa antybakteryjnie.
Chociaż lapisowanie pomaga w leczeniu pierwszych objawów próchnicy, to jednak uważa się je również za zabieg profilaktyczny.
Kiedy stosuje się lapisowanie zębów mlecznych?
Najczęściej lapisowanie stosuje się u najmłodszych dzieci, cierpiących na tzw. próchnicę butelkową, czyli próchnicę wywołaną piciem mleka czy innych napojów w podczas snu. Zabieg lapisowania jest również wykonywany tym dzieciom, u których tradycyjne metody leczenia nie są możliwe, tzn. gdy, ubytki są rozległe, płaskie i obejmują dużą powierzchnię zęba. W takich wypadkach często nie da się założyć wypełnienia, bo ząb jest za bardzo zniszczony.
Czytaj: Dziecko u dentysty: 8 sposobów na wizyty z dzieckiem u dentysty bez bólu i strachu
3 fakty o PRÓCHNICY BUTELKOWEJ. Czym się objawia i jak jej zapobiegać? [PORADNIK]
Jak wygląda lapisowanie ząbków dziecka?
Lapisowanie mleczaków polega na nałożeniu na oczyszczone i suche powierzchnie zaatakowane próchnicą specjalnego preparatu. W jego składzie znajduje się azotan srebra. Zabieg lapisowania jest krótki i całkowicie bezbolesny. Lekarz nakłada 3 razy na zmianę azotan srebra (czyli lapis) oraz środek, który sprawia, że z pierwszego preparatu wytrąca się po jakimś czasie srebro. Po nałożeniu preparatu dziecko nie może przez godzinę jeść ani pić.
Ponieważ srebro niszczy bakterie bytujące w ubytku, ale tylko przez jakiś czas, dlatego lapisowanie należy powtórzyć 3 razy w odstępach tygodniowych, a następnie wykonać drugą serię po 3 miesiącach i po kolejnych 3 (chyba, że zmiany zostaną zahamowane i stomatolog uzna, że nie ma potrzeby ponownego lapisowania, częściej jednak okazuje się, że jest to konieczne do momentu wypadnięcia mleczaka). Na szczęście lapisowanie zębów mlecznych u dzieci do 18. roku życia jest refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
Aby proces lapisowania był jak najbardziej skuteczny, konieczne jest troska o higienę jamy ustne w czasie leczenia, czyli regularne mycie ząbków.
Dlaczego lapisowania zmienia kolor zębów?
Azotan srebra używany do lapisowania zmienia kolor mleczaka w miejscach, w których został nałożony. Po lapisowaniu ząbki są brzydkie – stają się ciemnobrązowe lub czarne. Istnieje wprawdzie metoda bezprawnego lapisowania, jednak jest ona mniej skuteczna i działa tylko w przypadku wczesnej próchnicy. W bezbarwnej metodzie lapisowania zamiast azotanu srebra wykorzystuje się chlorku cynku.
Czytaj: Pierwsza wizyta dziecka u dentysty
Lakierowanie zębów u dzieci. Na czym polega i czym się różni od lapisowania?
Jaka jest różnica między lakowaniem, lakierowaniem a lapisowaniem?
To trzy najpopularniejsze zabiegi wykonywane małym dzieciom w gabinecie stomatologicznym. Każde z zabiegów ma inny cel:
- lakowanie zapobiega próchnicy – polega na wypełnianiu i uszczelnianiu naturalnych bruzd znajdujących się na mleczkach trzonowych oraz przedtrzonowych, w których zalegają resztki pokarmu sprzyjając powstawaniu próchnicy
- lakierowanie to zabieg ochronny i wzmacniający ząbki – polega na nałożeniu na ząb lakieru z dużą dawką fluoru, który wzmacnia zęby
- lapisowanie leczy i hamuje rozwój istniejącej już próchnicy – polega na nakładaniu na zmiany próchnicowe azotanu srebra, który ma działanie antybakteryjne.
Co to jest próchnica i dlaczego najsilniej atakuje mleczaki?
Dwa lata temu w ramach programu edukacyjnego Akademia Zdrowego Uśmiechu, przeprowadzono badania w 560 przedszkolach w całej Polsce. Okazało się, że 58 proc. z nich miało już w mleczakach próchnicę.
Za rozwój próchnicy odpowiadają pałeczki kwasu mlekowego oraz paciorkowce gromadzące się w płytce nazębnej. Bakterie te atakują ząbki mleczne, które – ze względu na swoją strukturę i cienką warstwę szkliwa – są bardziej narażone na ich szkodliwe działanie.
Nieleczona próchnica może przenieść się z zęba na ząb, a także może odbić się na kondycji całego organizmu dziecka: prowadzić do stanów zapalnych nawet poza jamą ustną.
Próchnica u dzieci to poważny problem, niestety lekceważony przez wielu rodziców, którzy uważają, że leczenie mleczaków jest zbyteczne, a do dentysty należy chodzić dopiero ze stałymi zębami. To błąd, bo próchnicę należy leczyć także w mleczakach, ale przede wszystkim należy jej zapobiegać.
Aby uniknąć próchnicy trzeba dbać o higienę jamy ustnej dziecka. Ważne jest regularne mycie zębów, jak najczęściej – także po posiłkach, ograniczenie spożycia słodyczy, dbanie o to, aby niemowlęta i małe dzieci nie piły przez sen słodkich napojów czy mleka.