Mykoplazma to niewielka ale groźna bakteria wywołująca infekcje dróg oddechowych, moczowych. Zachorowania w wieku niemowlęcym są wyjątkowo rzadkie. Grupą szczególnie narażoną są dzieci i młodzież, przebywająca w szkołach, na koloniach czy obozach. Zachorowania występują najczęściej w okresie jesienno-zimowym.
Spis treści:
Jak dochodzi do zakażenia bakterią?
Choroba przenosi się droga kropelkową, co oznacza, że zarazić można się po prostu przebywając niedaleko chorej osoby np. w autobusie lub szkole. Niestety, zakażenie mykoplazmą ma dość długi okres inkubacji i można zarażać innych, mimo że samemu nie ma się jeszcze żadnych objawów.
Epidemie często występują w zamkniętych grupach, takich jak grupy przedszkolne, klasy czy miejsca, do których dzieci uczęszczają na zajęcia pozalekcyjne. Dorośli zaś zwykle zarażają się właśnie od swoich dzieci.
Czytaj: Pneumokoki - szczepionka na pneumokoki ma sens
Jak długo żyją zarazki? Dezynfekcja mieszkania po chorobie dziecka
Jak objawia się zakażenie mykoplazmą?
Wśród tak częstych przeziębień i zapaleń górnych dróg oddechowych wśród naszych dzieci często możemy nie pomyśleć o zakażeniu mykoplazmą. Objawy są łudząco podobne do zakażeń wirusowych oraz tych wywoływanych przez inne bakterie niż Mycoplasma pneumoniae.
W grupie młodszych dzieci zakażenie to objawia się zazwyczaj zapaleniem górnych dróg oddechowych, czyli jamy nosowej i gardła, zaś po 5. roku życia znacznie częstsze jest występowanie zapalenia oskrzeli oraz zapalenia płuc. Wśród dorosłych dominują mykoplazmatyczne zapalenia płuc.
W większości przypadków choroba zaczyna się około 10-dniowym okresem łagodnych objawów ogólnych podobnych do przeziębienia m.in. uciążliwym katarem. Najczęściej jednym z pierwszych symptomów jest ból gardła, a w 1/3 przypadków występuje także ból ucha, który dla dzieci jest bardzo nieprzyjemny.
Następnie pojawiają się gorączka, chrypka, ból głowy i bardzo nasilony suchy kaszel, który często przypomina krztusiec. Powinien on zwrócić naszą uwagę, dzieci często zgłaszają wtedy ból mięśni w klatce piersiowej.
Czasami odkrztuszana jest też ropna plwocina, która jednak zazwyczaj nie jest podbarwiona krwią. Poza objawami z układu oddechowego w niektórych przypadkach mogą pojawić się również zmiany na skórze w postaci wysypki, czasami objawiającej się też pęcherzykami oraz wymioty i biegunka.
W wyjątkowych przypadkach może dojść do gwałtownego rozwoju choroby, któremu towarzyszą dreszcze, wysoka gorączka, bóle mięśni oraz silna duszność.
Czytaj: Zapalenie gardła: domowe sposoby na ból gardła
Dlaczego gorączka nasila się wieczorem?
Diagnostyka choroby
Aby stwierdzić mykoplazmatyczny charakter zakażenia dróg oddechowych, należy przeprowadzić hodowlę bakterii, testy molekularne lub testy serologiczne. Materiał do badań pobiera się w postaci plwociny, wymazu z gardła lub bada się krew pacjenta (metoda PCR).
Można także wykonać zdjęcie RTG, na którym uwidocznione będą charakterystyczne zmiany w płucach. Zwykle jednak z powodu długiego oczekiwania na wyniki badań leczy się pacjenta na podstawie jego objawów.
Leczenie mykoplazmy i jej możliwe powikłania
W leczeniu zapalenia płuc, które wywołuje Mycoplasma pneumoniae, z racji tego, że jest ona bakterią, stosuje się zazwyczaj antybiotyki makrolidowe, czyli azytromycynę, klarytromycynę lub erytryomycynę. Antybiotykoterapia trwa około 10-14 dni.
Jeżeli skróci się czas przyjmowania antybiotyku lub nie weźmie pełnej dawki przepisanej przez lekarza może dojść do nawrotu choroby. Poprawa samopoczucia następuje w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia, jednak kaszel oraz zmiany w rentgenie mogą utrzymywać się jeszcze przez kilka tygodni i nie należy się tym zazwyczaj martwić.
Należy stosować się do zaleceń lekarza, ponieważ zakażenie w niektórych przypadkach może wywołać zapalenie mięśnia sercowego, a także wątroby i trzustki, które są groźnymi chorobami.
Jak uchronić się przed zakażeniem?
Nie ma na razie dostępnych szczepionek, które chronią przed zakażeniem Mycoplasma pneumoniae. Aby uniknąć zakażenia mykoplazmą, a także innych zakażeń dróg oddechowych należy przypominać dzieciom o częstym myciu rąk wodą z mydłem oraz unikać przebywania w otoczeniu chorych osób.
Ważne też jest, aby ubierać je adekwatnie do pogody, stosować zbilansowaną dietę oraz zapewnić sobie i dzieciom odpowiednią ilość snu.