Spis treści
- Masaż klasyczny: jak się przygotować?
- Masaż klasyczny: techniki
- Masaż klasyczny: działanie
- Masaż klasyczny: wskazania
Choć masaż klasyczny, jak wskazuje "The Cong-Fou of the Tao-Tse", książka, w której po raz pierwszy wspomniano o tego rodzaju technikach, narodził się w Chinach, to i sam Hipokrates w Grecji polecał „tarcie” jako metodę leczenia chorób. Masaż klasyczny przetrwał średniowiecze dzięki... Kościołowi katolickiemu, ponieważ to właśnie zakonnice stosowały tego rodzaju zabiegi, by pomóc chorym pozostającym pod ich opieką. Dziś często tę metodę nazywa się masażem klasycznym szwedzkim, gdyż do jej rozwoju bardzo przyczynił się pochodzący z tego kraju lekarz Per Henrik Ling. Jednak to Holendrowi Johanowi Mezgerowi zawdzięczamy naukowy rozwój tej techniki masażu.
Masaż klasyczny: jak się przygotować?
Masaż klasyczny nie wymaga specjalnych przygotowań. Warto jednak pamiętać, by na około 1,5 godziny przed zabiegiem nie jeść ciężkostrawnych posiłków. Przed wybraniem się na zabieg trzeba wziąć prysznic, co można też często uczynić w wielu gabinetach masażu. Podczas masażu klasycznego osoba go wykonująca korzysta ze środków poślizgowych, więc i po sesji trzeba wziąć kąpiel. W trakcie zabiegu pacjent jest nagi, ma przykryte ręcznikiem części intymne.
Masaż klasyczny: techniki
Technika wykonywania masażu klasycznego została bardzo dokładnie opracowana. Warto więc wiedzieć, że zawierają się w niej:
- Głaskanie
Głaskanie wykonuje się na początku i końcu każdego zabiegu. Masażysta przykłada dłoń ściśle do ciała pacjenta – w każdym jego miejscu stosuje tak samo precyzyjny – przyległy – dotyk, wywierany ze stałą siłą. Głaskanie w masażu klasycznym może być wykonywane całą wewnętrzną stroną dłoni, zaciśniętą pięścią, kłębikiem palca małego i kłębkiem kciuka, jak również stroną grzbietową ręki, stroną grzbietową I i II szeregu paliczków, opuszkami palców. Głaskanie w masażu klasycznym ma różne natężenie: od subtelnego, przez to o średniej mocy, po mocne. Różna może też być głębokość głaskania: wyciskanie, czyli głaskanie głębokie oraz głaskanie powierzchowne.
- Rozcieranie
Kolejny punkt podczas masażu klasycznego stanowi rozcieranie masowanej tkanki, często stosowane w przypadku stłuczeń, skręceń, zrostów – w celach leczniczych. Podczas rozcierania masażysta wykonuje ruchy koliste – wykonywane miejscowo lub spiralne, czyli polegające na obrotowym przesuwaniu rąk wzdłuż masowanej części ciała. W tej części masażu klasycznego osoba go wykonująca poświęca szczególną uwagę na rozcieranie punktów, w których brzuśce mięśniowe przechodzą w ścięgna i na miejsca przyczepów ścięgnowych.
- Wyciskanie
Technika stosowana w dwóch mających swoje źródło w technikach klasycznych masażach – masażu sportowym i drenażu limfatycznym. Masażysta wykonuje ruch o stałym nasileniu wzdłuż całego masowanego odcinka.
- Ugniatanie
Ta część masażu klasycznego jest najdłuższa i może trwać około 40 procent czasu całego zabiegu. Podczas tej części masażysta chwyta mięsień, dążąc do jego odciągnięcia od części kostnej. Dzięki temu mięśnie stają się bardziej elastyczne, podobnie z powięziami i ścięgnami. Ugniatanie należy do jednego z dwóch najmocniejszych elementów masażu klasycznego.
- Oklepywanie
Oklepywanie to jeszcze bardziej energicznie niż ugniatanie wykonywany element masażu klasycznego. Masażysta bardzo szybko uderza w tkankę, nie pozostając w długim kontakcie ze skórą pacjenta. Oklepywanie może odbywać się z różną siłą i w związku z tym działać pobudzająco lub relaksująco na pacjenta. Jako że to najbardziej intensywna część masażu klasycznego, nie wykonuje się jej u dzieci i osób starszych.
- Wibracja
Celem wibracji w masażu klasycznym jest aktywizacja mięśni gładkich i poprzecznie prążkowanych oraz pobudzenie włókien mięśniowych. Chodzi również o zwolnienie tętna i podniesienie ciśnienia krwi. Stosowanie wibracji w masażu klasycznym przyspiesza również spalanie materii.
- Roztrząsanie
Roztrząsanie to ten element masażu klasycznego, który wprawia w delikatny ruch drżący masowane mięśnie – wykonuje się je z małą częstotliwością, ale przy dużej amplitudzie drgań. Na ciele pacjenta masażysta rozstawia szeroko palce i wykonuje energiczne ruchy na boki, nie odrywając dłoni i ciągle się przesuwając.
- Wałkowanie
Wałkowanie to element masażu klasycznego, łączący w sobie ugniatanie, rozcieranie i głaskanie. W zależności od natężenia – wykonywane powoli lub energicznie – działa na tkanki rozluźniająco bądź pobudzająco.
Elementy masażu klasycznego wykorzystywane są w wielu innych stosowanych współcześnie technikach: zarówno relaksacyjnych i leczniczych. Wśród technik relaksacyjnych, opartych na masażu klasycznym wyróżnić można m. in. masaż aromaterapeutyczny i masaż ujędrniający, wśród zabiegów leczniczych: masaż izometryczny i drenaż limfatyczny.
Masaż klasyczny: działanie
Masaż klasyczny niesie za sobą szereg pozytywnych konsekwencji. Aktywizuje działanie układu limfatycznego i krwionośnego, dzięki czemu tlen i substancje odżywcze w większej ilości trafiają do organizmu. Masaż klasyczny działa również na układ nerwowy – uspokaja lub pobudza pacjenta, powodując sprawniejsze przesyłanie bodźców do mięśni. Jako że masaż klasyczny poprawia ukrwienie, działa również na układ pokarmowy – przyspiesza przyswajanie substancji odżywczych i proces spalania materii. Masaż klasyczny usprawnia ruchomość stawów, a także działa na mięśnie: zwiększa ich elastyczność, dzięki czemu pracują lepiej, są również lepiej ukrwione. Nie zapominajmy o wpływie masażu klasycznego na psychikę: zabieg wspomaga wydzielanie serotoniny, hormonu tkankowego, nazywanego "hormonem szczęścia", poprawia więc nastrój, pełniąc funkcję masażu relaksacyjnego. Co więcej, masaż klasyczny działa dobroczynnie na skórę: usuwa martwy naskórek, ułatwia jej oddychanie, przez co staje się jędrniejsza.
Masaż klasyczny: wskazania
Istnieje wiele wskazań do masażu klasycznego. Wykonuje się go przy skręceniach i stłuczeniach kończyn, przewlekłym zapaleniu mięśni, stawów i ścięgien, a także w chorobach zwyrodnieniowych i reumatycznych. Masaż klasyczny pomaga również w bólach kręgosłupa, wadach postawy, przy przeciążeniu mięśni i stawów, pomaga w gojeniu się blizn. Masaż klasyczny stosuje się też w chorobach przemiany materii, nerwobólach, a nawet w przypadku nadwagi.
Warto jednak dodać, że nie wszyscy mogą korzystać z masażu klasycznego. Przeciwwskazanie, podobnie jak w przypadku innego rodzaju masaży, stanowią stany zapalne i alergiczne skóry: egzema, łuszczyca. Z zabiegu nie można korzystać, gdy wystąpi infekcja, zwłaszcza jeśli towarzyszy jej gorączka. Masażu klasycznego nie wykonuje się przy miażdżycy naczyń obwodowych, zapaleniach żył i gdy występują zakrzepy. Przeciwwskazaniem są również choroby serca i hemofilia. Jeśli u pacjenta występują żylaki, masaż ich nie obejmuje, podobnie jak masażu powłok brzusznych nie wykonuje się w przypadku kamicy nerkowej, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, u kobiet w czasie ciąży i miesiączki.
