Spis treści
- Masaż kontrlateralny: przebieg
- Masaż kontrlateralny: działanie
- Masaż kontrlateralny: wskazania
- Masaż kontrlateralny: przeciwwskazania
Masaż kontrlateralny, wykonywany na zdrowej kończynie, działa również – w około 15-25 procentach – na kończynę chorą. Dzięki temu można jej pomóc, nawet jeśli znajduje się na niej gips, występują rany, także po oparzeniach, jak również w przypadku stanów zapalnych i chorób dermatologicznych. Gdy dostęp do uszkodzonego miejsca jest niemożliwy, pacjent nie może poruszać nogą/ręką, przez co jego stawy stają się słabsze, a rany goją się wolniej. Dlatego w takich przypadkach często korzysta się z dobrodziejstw masażu kontrlateralnego.
Masaż kontrlateralny: przebieg
Do masażu kontrlateralnego nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Pacjent, u którego się go przeprowadza, pozostaje w pozycji umożliwiającej jak najłatwiejszy dostęp do masowanego miejsca – zazwyczaj leżącej.
Masaż kontrlateralny powinien być wykonywany 1-2 razy dziennie, 6 razy w tygodniu, przez około 8-12 minut.
Nie musi mieć specjalnego stroju – ważne, by masowane punkty były odsłonięte. Podczas wykonywania tego zabiegu leczniczego masażysta wykorzystuje techniki znane z masażu klasycznego. Przed przystąpieniem do zabiegu wybrane miejsca smaruje się środkiem poślizgowym, np. oliwką, by masażysta mógł łatwiej i skuteczniej wykonywać ruchy. Przede wszystkim więc ugniata, rozciera i uderza w wybrane miejsca na zdrowej kończynie, używając dużej siły. Masaż kontrlateralny nie jest masażem relaksacyjnym – przebiega wręcz na granicy bólu, by z jak największą skutecznością objąć chorą rękę/nogę. Oczywiście intensywność zabiegu dostosowuje się do wytrzymałości pacjenta. Ruchy okrężne wykonywane przez fizjoterapeutę podczas masażu kontrlateralnego przebiegają od dołu ku górze, wzdłuż mięśni.
Masaż kontrlateralny: działanie
Jak to się dzieje, że masaż kontrlateralny, wykonywany na zdrowej kończynie, pomaga w gojeniu się ran i zwiększeniu siły mięśni w chorej – unieruchomionej - nodze czy ręce? Wszystko dzięki skrzyżowaniu naczyniowo-ruchowemu odruchów fizjologicznych. Masaż kontrlateralny przebiega intensywnie, jak wspomniano – na granicy bólu – co pobudza, w drodze naturalnej kompensacji – narządy ruchu także w kończynie chorej. Aktywizacji ulega też przepływ krwi i chłonki, jak również bodźce nerwowe w unieruchomionym miejscu. Mięśnie stają się silniejsze i nie tracą masy, a proces kostnienia przyśpiesza się o około 2 tygodnie.
Przyjmuje się że masaż kontrlateralny, w połączeniu z ćwiczeniami kontrlateralnymi, to najskuteczniejszy sposób na pomoc kończynom po urazach. Dlatego w takich przypadkach często stosuje się go jako główny element rehabilitacji.
Masażowi kontrlateralnemu często towarzyszą ćwiczenia kontrlateralne – wykonywane na sprawnej, czyli niepozostającej w gipsie, ręce czy nodze. Działanie tych dwóch czynników – masażu i aktywności ruchowej pacjenta - jeszcze lepiej wpływa na proces przywracania sprawności unieruchomionej kończynie. Dzięki ćwiczeniom następuje przeniesienie funkcji fizjologicznych grupy mięśni zdrowej kończyny na te same grupy mięśni w kończynie chorej. Ćwiczenia kontrlateralne należą do synergistycznych, czyli wykorzystujących promieniowanie ruchowe. Zjawisko to polega na współdziałaniu mięśni, dzięki dobraniu przez fizjoterapeutę odpowiednich ćwiczeń z określonym oporem i w konkretnych pozycjach.
Masaż kontrlateralny: wskazania
Wskazaniem do masażu kontrlateralnego są urazy: złamania, zwichnięcia – przypadki, gdy na kończynie znajduje się gips, szyna czy orteza. Masaż kontrlateralny stosuje się w przypadku niepełnego zrostu kończyn i gdy z powodu unieruchomienia nie jest możliwe wykonanie jakichkolwiek działań w miejscu po urazie. Ten zabieg leczniczy wykonuje się również w przypadku ran po oparzeniach oraz przy zmianach dermatologicznych: wypryskach, owrzodzeniach, wysypce.
Masaż kontrlateralny: przeciwwskazania
Nie istnieją żadne przeciwwskazania właściwe wyłącznie masażowi kontrlateralnemu. Są one takie same, jak w przypadku innych masaży leczniczych, a także masaży relaksacyjnych. Masażu kontrlateralnego nie wykonuje się więc u osób ze stanami zapalnymi i alergicznymi skóry: grzybicą, owrzodzeniami, czyrakami. Przeciwwskazaniem jest również choroba nowotworowa, stan po zawale serca i zaawansowana miażdżyca naczyń wieńcowych.
W rehabilitacji, oprócz masażu kontrlateralnego, wykonuje się również masaż ipsilateralny. Na czym polega różnica między nimi? Podczas masażu ipsilateralnego masowana jest ta sama kończyna, na której znajduje się rana, jednak nie samo chore miejsce – ponieważ nie ma takiej możliwości, ze względu na jego uszkodzenie – a tkanki ranę otaczające. Masaż ipsilateralny stosuje się, gdy uszkodzenie/unieruchomienie kończyny nie jest tak rozległe, by uniemożliwić zabieg na chorej części ciała. Jeśli rana zajmuje obszar uniemożliwiający wykonanie zabiegu, stosuje się masaż kontrlateralny na drugiej – zdrowej kończynie.
Polecany artykuł:
