Spis treści
Promieniowanie IR emitowane jest przez lampy IR. Źródłem mieszanego promieniowania IR jest też lampa sollux, wykorzystuje się się też promieniowanie działające na cały organizm w kabinach z oświetleniem emitującym promieniowanie podczerwone (sauna podczerwieni).Promieniowanie IR, wykorzystywane w terapii, ma długość fali od 770 do 1500 nm. Im długość fali jest krótsza, tym wywołuje większy efekt cieplny. Penetrację tkankową tego rodzaju promieniowania szacuje się na 0,5-30 mm.
Wpływ podczerwieni na organizm
Jak promieniowanie IR działa na organizm? Podczerwień wywołuje przede wszystkim reakcje termiczne: ogrzanie i pocenie się. Działa biostymulująco i zdrowotne, co wykorzystuje się przy bólach mięśniowych, leczeniu kontuzji i stanów zapalnych oraz płytkich zaburzeń krążenia. Inne choroby, w leczeniu których wykorzystuje się podczerwień to:
- choroby skóry
- choroby mięśni
- rwa kulszowa
- nadciśnienie tętnicze
- stres
- zmęczenie
- reumatyzm
- ból głowy
- dna moczanowa
- bezsenność
- przeziębienia
- choroby układu sercowo-naczyniowego
- choroby układu oddechowego
- choroby nerek i innych gruczołów.
Poza tym obniża napięcie mięśni, zmniejsza pobudliwość nerwową oraz wrażliwość receptorową (działa uspokajająco i przeciwbólowo), a także znacznie przyspiesza przemianę materii. Promieniowanie podczerwone oczyszcza skórę i tkanki podskórne z toksyn (dobrze działa na cellulit) i stymuluje produkcję kolagenu (jędrność skóry).
Infraterapia: wskazania
- stany po lokalnych urazach, szczególnie kończyn
- przewlekłe zapalenia stawów oraz tkanek miękkich kończyn,
- procesy reumatoidalne w okresie niewielkiej aktywności
- nerwobóle oraz zespoły bólowe
- zespoły przeciążeniowe stawów, ścięgien i mięśni
- przewlekłe stany zapalne jamy nosowej, zatok przynosowych, ucha zewnętrznego i stawów żuchwy
- stany po zapaleniu bakteryjnym, odmrożeniu i uszkodzeniu popromiennym skóry i tkanki podskórnej
- przygotowanie do masażu, kinezyterapii oraz innych form fizykoterapii, np. elektrostymulacji
Infraterapia: przeciwwskazania
- znaczne uszkodzenie układu naczyniowego, uniemożliwiającego prawidłową reakcję naczyniową (zaawansowana miażdżyca obwodowa, żylno-chłonne zmiany troficzne, mikroangiopatia cukrzycowa)
- zagrożenie zakrzepicą ogólnoustrojową (choroba zakrzepowa żył kończyn dolnych)
- niewydolność krążenia i stanów wyniszczenia
- czynna gruźlica płuc
- ostre bakteryjne stany zapalne skóry i tkanek miękkich
- zagrożenie niebezpiecznym krwawieniem (przewód pokarmowy, układ moczowy, narząd rodny, płuca)
- ciąża
- nieustabilizowana choroba nadciśnieniowa
- choroba nowotworowa, przed upływem 5 lat od wyleczenia
