IN VITRO: ostatnia szansa na posiadania dziecka czy zbędna ingerencja współczesnej medycyny

2013-05-18 17:06

Pierwsze dziecko z in vitro „z próbówki”, Louise Brown, przyszła na świat w 1978 roku. Od tego czasu w wyniku zapłodnienia in vitro urodziło się ponad 100 tysięcy dzieci. W Polsce pierwsza dziewczynka przyszła na świat w 1987 roku w Instytucie Położnictwa i Chorób Kobiecych Akademii Medycznej w Białymstoku. In vitro jest drogie, skomplikowane. Ale dla wielu par właśnie in vitro jest jedyną szansą na posiadanie potomstwa.

In vitro: ostatnia deska ratunku

i

Autor: photos.com

Spis treści

  1. IN VITRO: jakie badania są potrzebne?
  2. IN VITRO: przeciwwskazania do tej metody
  3. IN VITRO: kiedy warto zdecydować się na tę metodę?
  4. IN VITRO - ile kosztuje ta metoda?
  5. IN VITRO - kliniki

Zapłodnienie in vitro to obok inseminacji domacicznej najefektywniejsza metoda leczenia niepłodności. Polega na doprowadzeniu do zapłodnienia komórki jajowej w warunkach laboratoryjnych (in vitro, dosłownie: „w szkle”), czyli poza organizmem kobiety. Przeprowadza się je, gdy para wyczerpała już inne możliwości poczęcia dziecka.

IN VITRO: jakie badania są potrzebne?

Według Światowej Organizacji Zdrowia, niepłodność ma miejsce wtedy, gdy po 12 miesiącach regularnego współżycia bez stosowania antykoncepcji nie dochodzi do ciąży (problem ten dotyczy ok. 16 proc. par pragnących mieć dzieci). A więc jeśli para stara się o dziecko, a przez rok nie doszło do naturalnego poczęcia, należy zgłosić się do ginekologa specjalizującego się w leczeniu niepłodności. Krótszy czas oczekiwania na rozpoczęcie badań w kierunku niepłodności wskazany jest u kobiet, które mają zaburzony cykl miesiączkowy, stwierdzoną endometriozę, nieprawidłowości w budowie macicy czy jajowodów i więcej niż 35 lat.

Dobrze wiedzieć

IN VITRO: przeciwwskazania do tej metody

Przeciwwskazaniem do in vitro jest bardzo zły ogólny stan zdrowia, brak funkcji jajnika, niektóre nowotwory. Badania dowodzą, że ryzyko powikłań i problemów zdrowotnych u dzieci po zapłodnieniu pozaustrojowym jest tylko nieznacznie większe niż u dzieci z ciąż powstałych w sposób naturalny. I zazwyczaj występują one w ciążach wielopłodowych (m.in. ze względu na trudniejszy przebieg ciąży i poród). Najczęstszymi powikłaniami u dzieci „z próbówki” są: niska waga urodzeniowa (poniżej 2500 g) oraz poród przedwczesny (przed 37. tygodniem).

Problem niepłodności może dotyczyć obojga partnerów, dlatego diagnostyką obejmuje się zarówno kobietę, jak i mężczyznę.Badania, które pomagają w ustaleniu przyczyny niepłodności kobiecej, to: oznaczenie stężenia progesteronu w drugiej fazie cyklu, USG narządu rodnego oraz badanie HSG, dzięki któremu ocenia się prawidłowość budowy macicy i drożność jajowodów. Aby ocenić płodność mężczyzny, zwykle wystarczy podstawowe badanie nasienia pobranego po 2–7 dniach wstrzemięźliwości płciowej. Do stwierdzenia niepłodności potrzebne są co najmniej dwie analizy nasienia w odstępie 4 tygodni.

IN VITRO: kiedy warto zdecydować się na tę metodę?

Lekarze zalecają zapłodnienie in vitro parom, u których przyczyną niepłodności jest:

  • obustronna niedrożność jajowodów lub ich brak
  • nieprawidłowe parametry nasienia (obniżona ruchliwość plemników, zmniejszona ich ilość lub ich brak w nasieniu) – dotyczy to blisko 40 proc. par poddanych leczeniu
  • endometrioza
  • niepłodność idiopatyczna, czyli o niewyjaśnionym podłożu.

Metodę tę zaleca się także parom, które podejmowały 3–6 nieudanych prób inseminacji domacicznej (czyli wprowadzenia nasienia partnera lub dawcy do organizmu kobiety), a także po kilku latach leczenia niepłodności. Czasem próby zapłodnienia in vitro podejmuje się po krótszym leczeniu z uwagi na wiek kobiety. Im jest bowiem ona starsza, tym mniejsza jest jej płodność i ma mniejsze szanse na urodzenie dziecka, a zatem lepiej wcześniej podjąć próby zapłodnienia pozaustrojowego. Skuteczność zabiegu in vitro wynosi od 25 do 40 proc. I zależy od wieku kobiety, masy jej ciała, od tego, czy pali papierosy, czy leczy inne choroby oraz od tego, jak jej organizm reaguje na stymulację hormonalną.

IN VITRO - ile kosztuje ta metoda?

Koszty zapłodnienia in vitro są wysokie. Trzeba się liczyć wydatkami rzędu 5–6 tys. zł za sam zabieg (np. klinika „nOvum” w Warszawie 5,5 tys. zł), a dochodzi do tego koszt dodatkowych badań (np. oznaczenie jednego hormonu to wydatek od 30 do 50 zł) oraz leków (około 2–3 tys. zł). Zabieg nie jest refundowany przez NFZ.

IN VITRO - kliniki

  • Klinika Rozrodczości i Endokrynologii Ginekologicznej SPSK AM, Białystok, tel. (85) 746 88 18, 746 83 43
  • Klinika Niepłodności i Endokrynologii Rozrodu Szpitala Klinicznego AM, Poznań, tel. (61) 84 19 224
  • Centrum Leczenia Niepłodności Małżeńskiej „Kriobank” Białystok, tel. (85) 742 10 56, 746 03 75;
  • „Invicta” Klinika Leczenia Niepłodności Gdańsk, tel. (58) 763 52 60;
  • Centrum Leczenia Niepłodności „Vital Medica” Poznań, tel. (61) 83 09 349;
  • Przychodnia Leczenia Niepłodności „nOvum” Warszawa, tel. (22) 899 33 30, 566 80 00
  • Europejskie Centrum Macierzyństwa „InviMed” Warszawa, tel. (22) 856 56 56, 606 37 00
  • Lecznica Ginekologiczno-Położnicza „Germen”Warszawa, tel. (22) 644 16 00
  • Centrum Leczenia Niepłodności GAMETA: Łódź, tel.: (42) 645-77-77Gdynia, tel.: (58) 664 25 25, 501 757 111Kielce, tel.: (41) 369 55 55 , (41) 369 55 50.
miesięcznik "Zdrowie"