Orgazmem określa się chwile największego podniecenia seksualnego, którym towarzyszy silne uczucie rozkoszy. Typowo orgazm wieńczyć ma stosunek płciowy, może się on jednak pojawiać również i podczas masturbacji. Wokół szczytowania narosło wiele różnych mitów – warto wiedzieć chociażby, że rzadkością są orgazmy, które widać w filmach dla dorosłych i którym towarzyszą głośne okrzyki rozkoszy.
Każdy człowiek przeżywać może orgazm inaczej i tak naprawdę nie ma jednego, uniwersalnego wzorca, który określałby to, jak tak naprawdę powinno przebiegać szczytowanie. U jednych osób orgazm jest bardziej, u innych zaś mniej intensywny i jest to stan całkowicie normalny. Nieprawidłowością jest jednak zjawisko, w którym orgazm nie pojawia się w ogóle – problem ten określany jest jako anorgazmia i może się pojawić zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
Spis treści:
- Anorgazmia pierwotna a wtórna
- Anorgazmia sytuacyjna oraz stała
- Przyczyny anorgazmii
- Badania zlecane przy anorgazmii
- Leczenie anorgazmii
- Pomoc partnera w przypadku anorgazmii
Anorgazmia pierwotna a wtórna
Podziałów anorgazmii funkcjonuje kilka. Jednym z nich jest ten, który opiera się na tym, czy dana osoba w ogóle kiedykolwiek szczytowała. W sytuacji, gdy człowiek nigdy w życiu nie doświadczył orgazmu, możliwe jest rozpoznanie u niego anorgazmii pierwotnej. Wtedy zaś, gdy po okresie satysfakcjonujących kontaktów seksualnych, którym towarzyszyły orgazmy, w którymś momencie życia pacjent przestaje szczytować, mówi się o anorgazmii wtórnej.
Anorgazmia sytuacyjna oraz stała
Anorgazmia może być problemem istniejącym u człowieka przez cały czas – trudności ze szczytowaniem mogą występować niezależnie od rodzaju kontaktu seksualnego czy partnera i wtedy stwierdza się anorgazmię stałą. Zdarza się jednak i problem, którym jest anorgazmia sytuacyjna. Mianem tym określa się trudności z uzyskaniem orgazmu u tych pacjentów, którzy nie są w stanie szczytować z jednym partnerem seksualnym, a z innym nie doświadczają już takich zaburzeń.
O anorgazmii sytuacyjnej można mówić również i wtedy, kiedy człowiek nie może przeżywać orgazmu podczas jednego typu kontaktu płciowego (np. podczas stosunków waginalnych), a jednocześnie inne formy stosunków pozwalają mu szczytować.
Przez doświadczanie anorgazmii ogólna jakość życia pacjenta może się pogarszać – bez wątpienia problem ten wymaga leczenia. Zanim zostanie jednak rozpoczęte, najpierw trzeba znaleźć przyczynę trudności ze szczytowaniem, bo to właśnie od niej zależy, jaka dokładnie terapia zostanie zaproponowana pacjentowi.
Czytaj:
Nie mam ORGAZMU! Jak UŁATWIĆ SOBIE szczytowanie?
ORGAZM PRZY PORODZIE? Czy poród z orgazmem jest możliwy?
Orgazm w ciąży? Jak najbardziej! Seks i orgazm wielokrotny jest możliwy
Przyczyny anorgazmii
Brak orgazmu może wynikać z bardzo różnorodnych powodów. Przyczyną anorgazmii mogą bowiem być:
- problemy natury psychologicznej (anorgazmia może występować w związku z doświadczeniem traumatycznych zdarzeń powiązanych z seksualnością – mowa tutaj przede wszystkim o molestowaniu seksualnym czy o zostaniu ofiarą gwałtu),
- zaburzenia psychiczne (anorgazmia może pojawiać m.in. w przebiegu zaburzeń depresyjnych, ale i lękowych),
- sposób wychowania (trudności ze szczytowaniem mogą występować m.in. u osób, którym w dzieciństwie przedstawiano seks jako coś totalnie złego czy gorszącego),
- choroby ogólnoustrojowe (takie jak np. stwardnienie rozsiane czy cukrzyca),
- zaburzenia hormonalne (anorgazmia u kobiet może być spowodowana przede wszystkim przez zbyt niskie poziomy estrogenów – takowe zjawisko ma miejsce m.in. w okresie menopauzy, w związku z czym pacjentki w czasie klimakterium są szczególnie predysponowane do trudności ze szczytowaniem),
- urazy okolic intymnych (spowodowane np. porodem),
- uzależnienia (jednym z tych, które szczególnie może sprzyjać anorgazmii, jest uzależnienie od heroiny),
- zażywane przez pacjenta leki (preparatami, które są najbardziej znane z tego, że ich stosowanie może prowadzić do trudności ze szczytowaniem, są środki przeciwdepresyjne),
- trudności w związku (zdarza się, że anorgazmia pojawia się przez ciągłe konflikty z partnerem),
- przebycie jakiejś operacji (u mężczyzn anorgazmia rozwijać się może np. po usunięciu prostaty, u kobiet problem może ona z kolei pojawiać się m.in. po usunięciu macicy),
- przewlekły stres.
Badania zlecane przy anorgazmii
Anorgazmia może prowadzić do tego, że dotknięta nią osoba będzie w ogóle unikała kontaktów seksualnych – do czego taka sytuacja może doprowadzić w związku, tłumaczyć raczej nie trzeba. Anorgazmia skutkuje jednak trudnościami przede wszystkim u tej osoby, która jej doświadcza, gdyż pozbawia ją ona możliwości czerpania przyjemności płynącej z kontaktów seksualnych. Wszystkie argumenty stanowią za tym, by spróbować podjąć się leczenia anorgazmii.
Zanim jednak możliwe będzie jakiekolwiek leczenie anorgazmii, najpierw konieczne jest znalezienie źródła tego problemu – terapia u różnych osób może bowiem przebiegać całkowicie inaczej. Przede wszystkim sam pacjent powinien się zastanowić, jakiego rodzaju trudności ze szczytowaniem występują u niego – czy jest to pierwotna, czy może wtórna anorgazmia oraz czy pojawia się ona stale czy tylko w określonych sytuacjach. Potem można już zacząć poszukiwać specjalisty – do kogo jednak się udać?
Najkorzystniejsze wydaje się skorzystanie z pomocy seksuologa – jest on w stanie wstępnie ocenić problem i w razie potrzeby zasugerować pacjentowi, do kogo jeszcze powinien się pokierować. Gdy podejrzewaną przyczyną anorgazmii u kobiety są zaburzenia hormonalne, wskazane są oznaczenia poszczególnych hormonów i wizyta u ginekologa.
W sytuacji gdy możliwym podłożem anorgazmii jest stwardnienie rozsiane, zaleca się wykonanie badań obrazowych głowy i konsultację neurologa. Jeżeli zaś przyczyną braku orgazmu wydają się zaburzenia psychiczne, najkorzystniejsze może być skorzystanie z pomocy psychiatry lub psychologa.
Leczenie anorgazmii
Dość łatwo wysnuć wniosek, że leczenie anorgazmii może przebiegać naprawdę różnie. Jeśli jednak udało się znaleźć jej przyczynę, można rozpocząć odpowiednie oddziaływania. Gdy problem wystąpił w związku z jakąś chorobą ogólnoustrojową, np. cukrzycą, najistotniejsze jest właściwe leczenie tejże właśnie choroby. W sytuacji gdy anorgazmia spowodowana jest przez zażywanie środków przeciwdepresyjnych, pacjentowi proponowany jest inny lek, a czasami (o ile jego stan psychiczny na to pozwala) zalecane jest mu zredukowanie dawki przyjmowanego antydepresantu.
Gdy przyczyną braku orgazmu są np. zaburzenia hormonalne, wynikające z menopauzy, pacjentkom zalecane może być stosowanie preparatów estrogenowych. Jeżeli zaś za u podłoża problemu leżą jakieś traumy lub narzucone w dzieciństwie negatywne podejście do tematyki cielesności i seksualności, wtedy w leczeniu anorgazmii najkorzystniejsze mogą być wizyty u psychologa czy przebycie odpowiedniej psychoterapii.
Pomoc partnera w przypadku anorgazmii
Trudności ze szczytowaniem z całą pewnością mogą być wstydliwym problemem, prawda jest jednak taka, że najkorzystniej jest szczerze porozmawiać o nich ze swoim partnerem. Szczególnie w przypadku anorgazmii sytuacyjnej zdarza się, że udaje się go przezwyciężyć właśnie dzięki pomocy bliskiej osoby.
W trudnościach ze szczytowaniem – zwłaszcza w przypadku kobiet – można podjąć się próby zintensyfikowania poziomu podniecenia seksualnego poprzez chociażby wydłużenie gry wstępnej. Możliwe jest także wypróbowanie innych niż dotychczas pozycji podczas stosunków, często okazuje się, że wprowadzenie do sypialni pewnych innowacji pozwala w końcu zakończyć stosunek orgazmem.
